کد مطلب:193302 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:91
آیا کسی از فشار قبر در امان است؟
علی بن أبوحمزة از ابوبصیر نقل می كند كه گفت: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: آیا كسی هست كه از فشار قبر در امان باشد؟
حضرت فرمود: پناه می بریم به خدا، چه كم هستند كسانی كه از فشار قبر در امان باشند!
هنگامی كه عثمان؛ رقیه - دختر پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - را كشت،
[ صفحه 328]
رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - كنار قبر او ایستاد، و سر مبارك خود را به طرف آسمان نمود، و اشك از دیدگانش سرازیر شد، و به مردم فرمود: همانا به یاد رقیه و آنچه او ملاقات كرد افتادم، و دلم سوخت، و از خدا خواستم، كه او را از فشار قبر مصون بدارد.
حضرت فرمود: بارالها؛ رقیه را به من ببخش و او را از فشار قبر مصون بدار.
خداوند نیز دعای او را به اجابت رساند و رقیه را به حضرت رسول - صلی الله علیه و آله و سلم - بخشید.
و نیز حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - در تشییع جنازه ی سعد بن معاذ شركت نمود، در حالی كه هفتاد هزار فرشته او را تشییع می كردند.
در اینجا بود كه رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - سر مبارك خود را به سوی آسمان بلند نمود و فرمود: (آیا سزاوار است شخصی) مانند سعد فشار داده شود؟
راوی گوید: به حضرت صادق - علیه السلام - عرض كردم: فدایت شوم؛ به ما روایت شده كه آن فشار به این جهت بود كه سعد از (اصابت) بول اجتناب نمی كرد.
حضرت فرمود: پناه به خدا؛ فشار به خاطر بداخلاقی او با خانواده اش بود.
حضرت فرمود: مادر سعد گفت: خوشا به حالت ای سعد!
حضرت رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - به او فرمود: ای مادر سعد؛ بر خدا لازم و حتمی مكن (یعنی گشایش بر سعد بستگی به لطف خدا دارد). [1] .
حضرت فرمود: پناه می بریم به خدا، چه كم هستند كسانی كه از فشار قبر در امان باشند!
هنگامی كه عثمان؛ رقیه - دختر پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - را كشت،
[ صفحه 328]
رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - كنار قبر او ایستاد، و سر مبارك خود را به طرف آسمان نمود، و اشك از دیدگانش سرازیر شد، و به مردم فرمود: همانا به یاد رقیه و آنچه او ملاقات كرد افتادم، و دلم سوخت، و از خدا خواستم، كه او را از فشار قبر مصون بدارد.
حضرت فرمود: بارالها؛ رقیه را به من ببخش و او را از فشار قبر مصون بدار.
خداوند نیز دعای او را به اجابت رساند و رقیه را به حضرت رسول - صلی الله علیه و آله و سلم - بخشید.
و نیز حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - در تشییع جنازه ی سعد بن معاذ شركت نمود، در حالی كه هفتاد هزار فرشته او را تشییع می كردند.
در اینجا بود كه رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - سر مبارك خود را به سوی آسمان بلند نمود و فرمود: (آیا سزاوار است شخصی) مانند سعد فشار داده شود؟
راوی گوید: به حضرت صادق - علیه السلام - عرض كردم: فدایت شوم؛ به ما روایت شده كه آن فشار به این جهت بود كه سعد از (اصابت) بول اجتناب نمی كرد.
حضرت فرمود: پناه به خدا؛ فشار به خاطر بداخلاقی او با خانواده اش بود.
حضرت فرمود: مادر سعد گفت: خوشا به حالت ای سعد!
حضرت رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - به او فرمود: ای مادر سعد؛ بر خدا لازم و حتمی مكن (یعنی گشایش بر سعد بستگی به لطف خدا دارد). [1] .
[1] فروع الكافي:1: 64، بحارالأنوار: ج 22 ص 163 ح 23.